maart: school-familie-salsa

Twee weken geleden betekende het einde van mijn langste, heetste en eerste vakantie aan de andere kant van de wereldbol. Terug naar school dus. Na mijn 2 maand schoolgaan op Las Teresas stond één ding zo goed als vast: ik verander van school. Mijn enige wens was een school van nivel medio. (Las Teresas is één van de duurste scholen in heel Paraguay) Vanaf nu ga ik dus een paar voormiddagen in de week met mijn nieuwe grijze uniformjurkje naar San Clemente Maria.

De eerste dagen waren echt niet plezant. Ik kwam de klas binnen: algehele stilte en 94 ogen die mij aanstaarden. Daarna begon de les en probeerde ik een paar normale gesprekken aan te knopen die uitdraaiden op een nerd die vroeg of ik haar vriendin wou zijn en jongens die naar mij kwamen om te zeggen dat hun vriend graag mijn telefoonnummer wou hebben. Ook de volgende dagen hadden een hoog american highschoolgehalte. Op de speelplaats werd ik onbeschaamd aangestaard en riepen ze: 'hoe heet je, blondje? en in de klas hadden een paar mannelijke klasgenoten een nieuwe bezigheid: mij filmen. Lijkt misschien leuk maar na 7 maanden kan ik je verzekeren dat je echt wel genoeg hebt van foute aandacht die je elke dag sin falta krijgt.

Nu, na twee weken, zijn ze gewend aan een europese blondine in hun klas en gaat alles zijn normale gang. Wel verveel ik me vaak en voel ik me nutteloos. Ik denk dan na over wat ik in België kan gaan studeren en in welke stad ik op kot wil gaan maar dat maakt mij alleen maar slechtgezind. (ik had gehoopt dat Paraguay een antwoord zou geven op de toekomst, helaas) Allesins ben ik vastberaden een oplossing te vinden om de laaste maanden nuttig en leuk door te brengen.

Thuis gaat alles goed en niet goed. Eerst het slechte nieuws: mijn papa is voor onbepaalde tijd het huis uit en niemand weet wat de toekomst zal brengen. Sin embargo houdt mijn mama zich heel sterk. Het goede nieuws is dat ik ondanks deze problemen kan blijven en dat ik me echt heel goed voel bij mijn familie. Ik vind dat ik echt wel kan zeggen dat ik een tweede, gelijkwaardige thuis gevonden heb.

Voor de rest ben ik samen met Eva en Juliette aan een cursus salsa begonnen. Eén uur twee dagen in de week proberen we net zo sexy met onze heupen te bewegen als de zongebruinde latinas van onze groep. Laten we zeggen dat er nog véél ruimte voor verbetering is maar dat we de toekomst positief zien.

Sieso, genoeg geschreven.
Hasta la proxima, kim.