van alles wat

Hallo iedereen,

weer een weekje voorbij in Paraguay.

Maandag ben ik met de Spaanse lessen, georganiseerd door AFS, begonnen. Tot nu toe hebben deze nog niet veel opgebracht. Het niveau is te simpel en we gaan zo verschrikkelijk traag. Wel is het leuk als een onderbreking van de dag en om andere AFSsers te leren kennen. Spijtig genoeg zit er geen andere belgen in mijn klas. In de andere klas, die ook ongeveer uit 7 personen bestaat, zit er wel een belgische. Tijdens de pauze heb ik haar gsmnummer gevraagd en hopelijk kunnen we dan eens afspreken. Via haar ben ik ook te weten gekomen dat een ander meisje van België terug naar huis vertekt, ze mist haar familie te hard.

Dinsdag vierden we hier de stichting van Asunción en hadden we dus geen school. We zijn met de familie naar een buitenhuisje in Asunción geweest. Als ik het goed begrepen heb, heeft hun opa (die 6 maanden geleden gestorven is) het voor de familie gebouwd. Het is een domein met zwembad, schommels, schapen, een bambi en, om het helemaal af te maken, een grote golden retriever. Het is echt wel een prachtig domein, spijtig dat het te koud was om te zwemmen.

Maandag ben ik hier voor het eerst uit geweest en ook vrijdag gingen we naar een feestje. In tegenstelling tot in België, vraagt uitgaan een voorbereiding van op z´n minst 2 uren. Heel hun kleerkast en die van hun mama wordt volledig uitgespit en ook de make-up wordt constant bijgewerkt. Dus ook ik onderging een volledige transformatie: décollté van de mama, hakken van de zus en make-up die er 2 dagen nadien nog niet afkreeg. (Mijn ogen pikten helemaal van de zeep, in een poging om de mascara er af te krijgen) Vrijdag, tijdens het dansen, heb ik via via een belgisch meisje leren kennen. Zij was hier voor 3 maanden op vakantie. Hun familie in België was gastgezin voor een paraguayaanse, en nu bezoekt zij dus hier haar gastzus. Ik was zo blij dat ik eindelijk nog eens een normaal gesprek kon voeren!

Vandaag moet ik normaal op school zitten maar mijn zus voelde zich niet goed. Met andere woorden, de rest van het gezin probeerde mij wakker te maken. Seba heeft eerst op mijn deur geklopt, de honden zijn beginnen blaffen en de mama probeerde mij wakker te schudden... Nu geniet ik dus van een dagje vrijaf.

Vele kusjes, Kin

eerste schoolweek

Hola,

het is nu zaterdag en mijn eerste schoolweek zit er dus op.

In tegenstelling tot wat ik dacht, dat school hier alleen in de voormiddag is, moet ik naar school van 7.00 tot 15.00. Maar dit valt echt heel goed mee. Naar school gaan in Beglië betekent: luisteren, overschrijven wat de leerkracht op het bord schrijft en zwijgen. Hier in Paraguay is school eerder een sociale aangelegenheid. Niemand schrijft over wat er op bord staat (tenzij het echt een moeilijk vak zoals chemie of boekhouden is) en iedereen zit in groepjes te praten. Ook is eten, drinken, muziek beluisteren of rondlopen geen probleem. Voor mij is dit natuurlijk leuk want dan kan ik met iedereen praten. Een paar kunnen engels, maar ik dring er op aan om spaans tegen mij te praten (anders leer ik het nooit). Het is echt wel heel moeilijk om te zeggen wat je wilt en ik heb het gevoel dat ik niets leer, hoewel mijn klasgenoten het tegendeel beweren (ze vinden dat ik mij al goed kan behelpen).

Normaal ging ik gisteren voor het eerst uitgaan naar "el santo", een discotheek waar mijn zus en haar vriendinnen altijd naartoe gaan. Spijtig genoeg voelde ik mij vrijdag echt slecht, ik had veel hoofd- en buikpijn. In plaats van uit te gaan heb ik dus de hele namiddag en avond geslapen.

Maandag beginnen mijn spaanse lessen. Deze zijn na mijn normale school. Ik hoop dat het helpt¡

Muchos besos, Kim

eerste week in paraguay

hola todos,

vandaag ben ik de tweede dag in mijn gastgezin.

Na onze vlucht, die alles bij elkaar opgeteld dertig uur heeft geduurd, kwamen we om 18.00 aan in asuncion. Het was al donker en nog steeds ongeveer 23 graden. Onmiddellijk na onze vlucht werden ik en de andere 14 belgen naar het arrival camp gebracht. Hier werden de AFS-regels nog eens uitgelegd en kregen we meer specefieke informatie over paraguay. Na twee dagen werd ik dan opgehaald door mijn gastfamilie.

Mijn mama hier maakt haar heel graag op en draagt graag decolltés. Ze vindt dat ik een mooi figuur heb (in tegenstelling tot haar eigen dochter krijg ik 2 dessert omdat ik mager ben en magaly dik, volgens haar). Ze vraagt zich wel af waarom ik kort haar en krullen heb. Mijn papa is heel lief. Hij gaat ervoor zorgen dat ik geen heimwee heb (tot nu toe lukt dit matig). Met mijn jongste broer heb ik nog niet veel contact gehad (ik spreek namelijk nog geen spaans), mijn oudste broer doet wel moeite maar het blijft moeilijk. Magaly spreekt goed engels en met haar deel ik een kamer, deze is echt superrommelig. We hebben ook een meid, ik moet dus niet zelf wassen, een twee hondjes, poedels.

Ik heb al veel vriendinnen van magaly ontmoet en dus nog geen tijd gehad om mij te vervelen hoewel ik bijna niets versta van wat er gezegd wordt. Morgen ga ik voor het eerst naar school in mijn uniform. Dit is echt héél lelijk. Een beige ruitenrokje en een witte polo met beige accenten voor meisjes, jongens mogen jeans dragen. Ook moet ik binnenkort spaanse les volgen geregeld door AFS. Hier ben ik wel blij om want communiceren gaat amper.

Hopelijk snel meer nieuws van mij.
Brieven schrijven gaat nogal moeilijk want het postkantoor is ver van hier zei mama. Ik kan hier wel brieven ontvangen.

Vele kussen en knuffels, kim

Mama en papa, kunnen jullie de batterij-oplader opsturen of is dit te gevaarlijk?
Iedereen was blij met zijn pakje. Mijn papa is grote fan van amandelkoekjes.