In tegenstelling tot België, waar de scholen en universiteiten sinds enige tijd gestart zijn, nadert hier in Paraguay het einde van het schooljaar. Hoewel er veel verschillen zijn, blijven alle studenten over heel de wereld van één ding niet gespaard: de door iedereen gevreesde en gehate examens. (In twee weken starten ze) Maar dit jaar heb ik geluk, deze keer ontsnap ik eraan. Ik moet wel één uur op school aanwezig zijn omdat ik het normale schoolprogramma moet volgen. Daarna ben ik van plan om vrijwilligerswerk te gaan doen. Wat weet ik nog niet exact, maar de enige mogelijkheid die AFS biedt, is "iets met kindjes".

Een week geleden ben ik naar Musica vs hambre geweest met een paar AFSsers. Dat is een festival in Asuncion , het vond plaats op een voetbalveld, voor het goede doel. (De naam spreekt voor zich: om de honger in Paraguay te bestrijden.) Er kwamen bekende paraguayaanse bandjes en zangers optreden en special guest Ronan Keating. (Voor zover iemand die hier kent.) Er waren echt heel veel mensen aanwezig en je kon de hele gebeurtenis op radio en TV volgen, in Paraguay dan toch.

Voor de rest loopt het dagelijkse leven hier gewoon voort. Elke weekdag ga ik naar school en ga ik daarna gymmen met Barbara. Rond 19.00 kom ik meestal thuis en ben ik echt doodop. Het enige waar ik dan nood aan heb, is een frisse douche, nog wat lezen in mijn boek dat ik nog meehad van België, eindelijk heb ik de tijd gevonden om hierin te beginnen, en mijn bed.

Ik hoop dat hier ver weg van mij alles goed gaat met iedereen. Maar vermits ik enkel positieve berichten heb gekregen veronderstel ik van wel...

Chau, Kim

P.S.: Ik ben hier in een tijdschrift verschenen met een foto, tergelegenheid van la fiesta de primavera. Ik heb de foto bewaard. Mijn klasgenoten zeiden dat je hem ook het internet kon bekijken, maar ik heb het zelf nog niet nagekeken. Dit is de site www.ultimahora.com.py